De Reis

Met een volledig uitzwaaicommittee van buren, trokken we op 31 juli voor het laatst de deur achter ons dicht op de Achillesstraat en begonnen we aan onze eerste etappe naar het zuiden: Ouddorp. Een reis van 1.5 uur, maar met Syb die één keer uitbrak, en zijn op hol slaande darmen van de stress, voelde het een stuk langer. Gelukkig zaten Sanne’s ouders in Ouddorp klaar met taart, om ook nog even stil te staan bij Kevin zijn verjaardag op die dag. 

De dagen in Ouddorp brachten we vooral door in relax modus; slapen, wandelen, lezen, films kijken en de bench catproof maken. Op vrijdag waren we dan ook helemaal uitgerust en begonnen we vol goede moed aan de volgende drie etappes naar Nelas. 

40 minuten kostte het Syb, om de keurig netjes opgestikte extra laag stof aan flarden te scheuren en uit te breken, en daarmee zijn eigen lot te bezegelen. In plaats van gezellig samen in een grote bench, brachten Syb en Bonnie de rest van hun reis door in isolatie. 

En zo reden we, onder luid protest, verder naar onze eerste stop: Tours. Waar we in ons oude leven graag kozen voor een leuk hotelletje in centrum, dicht bij leuke restaurants en kroegen, moest er nu natuurlijk bezuinigd worden. De nieuwe standaard: een privé kamer bij iemand thuis. Zo sliepen we de eerste nacht bij een oudere dame thuis, die ons uitlegde hoe je couscous moet koken en sla moet wassen, om vervolgens gezellig met ons mee te eten. Aangezien één van haar ergste airbnb ervaringen was geweest met mensen met een kat die ze vrij lieten rondlopen, hebben we Syb en Bonnie maar braaf op de kamer gehouden..

De tweede nacht, in Bilbao, mochten we proeven van het echte Spaanse gezinsleven. Terwijl we met zijn vieren in een bed van 1.20 lagen, hoorden we tot diep in de nacht de stemmen van de verschillende kinderen en volwassenen waarmee we het kleine appartementje deelden. Gecombineerd met een vieze douche, kakkerlakken in de bestek la en zeer ongezellig licht, moesten we even wennen aan het nieuwe leven. 

Op dag 3 was iedereen gelukkig wat meer gewend aan het leven on the road en reden we de laatste etappe door het droge Spaanse land in stilte, om rond 14 uur (Portugese tijd) aan te komen in Caldas da Felguira. Hier werden we warm ontvangen door Isabel en Jesper. Het huisje zag er perfect uit, het uitzicht was fantastisch en ons nieuwe leven kan beginnen!