Aan de Bak

Nu we wat meer gewend zijn, moeten we natuurlijk aan de bak! 

De hoogste prioriteit heeft het brandveilig maken van de omgeving. Vanaf onze veranda hebben we een weids uitzicht op de ruïne met daarachter de glooiende heuvels en helemaal in het dal een glimps van de Mondego rivier. Maar dit weidse uitzicht was er nog niet toen Isabel het land anderhalf jaar geleden kocht. Op dat moment was alles overwoekerd en moest ze zich een weg banen door de bramen en Mimosa`s (de boom, niet de cocktail) om bij de ruïne te komen. Naast de venijnige stekels van de braam, hebben de braam en mimosa als ander nadeel dat ze super brandbaar zijn. Om er in het geval van brand voor te zorgen dat het vuur de huisjes niet kan bereiken, is alles rondom daarom gekapt. En ook langs de hobbelige zandweg die je afgaat om bij ons huisje te komen, is een deel van de begroeiing gekapt, zodat het vuur niet van de ene kant van de weg over kan slaan op de andere. Aan het weghalen van het gekapte hout langs de weg waren Isabel en Jesper nog niet toegekomen en aangezien Kevin de sportschool toch al begon te missen, was het opstapelen van alle boomstammen de perfecte klus om de eerste dagen mee op te starten! 

Terwijl Kevin zijn kracht in de strijd gooide, wandelde Sanne ´s ochtend vanaf de huisjes op het onderste plateau van het land, naar boven richting de moestuin om water te geven. Om hier te komen wandel je eerst langs een aantal plateaus met voornamelijk druiven en olijfbomen, tot je bij de moestuin komt. Strategisch gelegen, net iets lager dan de waterbron. Als je nog verder doorloopt, volgen er meer plateaus, met meer druiven en meer olijfbomen. Aangezien de boer die hier wijn verbouwde het land na de grote brand van 6 jaar geleden heeft verlaten, was ook hier alles overwoekerd. Maar inmiddels begint het land zijn vormen weer terug te krijgen en begin je te zien hoe het ooit was en ook weer kan worden. 

Naast het bomenstammen stappelen en water geven, is Kevin de waterbron al ingedoken om modder te scheppen, hebben we een vijgenboom verplaatst, de tomaten gediefd, een stuk land voor onze moestuin uitgezocht en de eerste zaadjes gepland. 

Tot nu toe allemaal ad hoc klusjes, aangestuurd door Jesper en Isabel. Want overal waar zij kijken, zien ze wel een klusje wat nog op ze wacht, maar voor ons is het nog lastig inschatten wat we het best op kunnen pakken. Om toch een volgende stap in zelfstandigheid te zetten, staat vanavond ons eerste werkoverleg gepland om de prioriteitenlijst te bespreken. Eens kijken of we onze hulp zo effectief mogelijk kunnen maken!