Gastblog Isabel

Ode aan Kevinensanneinportugal

Ons avontuur met kevinensanneinportugal begon op 11 maart 2023 toen mijn moeder een facebook post doorstuurde met “lijkt me een leuk stel, misschien iets voor jullie huis?” Wij waren eigenlijk nog niet klaar om ons huis te verhuren, maar het leek ons ook “een leuk stel” en een te mooie kans om te laten schieten, dus besloten te reageren.

Al snel kregen we een heel enthousiast bericht terug en na een video-call waarbij ze in het vakantiehuisje in Ouddorp de houtkachel aan het uittesten waren, wilde Kevin in april langs komen om te kijken of het hier in het echt ook zo mooi was. Sanne had het helaas te druk met werken dus die moest op Kevins mening vertrouwen. In april was het zover, een lange man, strak in wit overhemd kwam in een dikke audi over onze hobbelige zandweg aanrijden. Wat moest zo’n zakenman uit Amsterdam wel niet denken van ons simpele bestaan met een composttoilet, buitendouche, houtkachel zonder thermostaat en een weg die elk jaar wegspoelt tijdens het regen seizoen? Gelukkig was Kevin suuuper enthousiast (wat een van zijn grote kwaliteiten bleek te zijn) en was dit precies wat ze zochten! Wij woonden toen nog in het huis dat zij zouden gaan huren en Kevin sliep in het andere huis dat nog niet af was. Ook het simpele bed en watertapje schrok hem niet af. Ook wilde hij graag meehelpen met druiven snoeien die de hele tuin aan het overnemen waren, en gaf aan graag veel te willen leren over tuinieren. Genoeg uitdagingen hier, dus dat komt wel goed. Kevin had ook nog wat andere bezichtigingen, maar gelukkig bleven wij eerste keuze. Ik kan me nog goed herinneren hoe blij we allebei waren toen ik aan het eind van zijn vakantie zei dat we hen graag als nieuwe buren wilden hebben.

Wij zitten hier nu 2 jaar en toen we hier kwamen was er nog niets behalve een groot overgroeid stuk land met mimosa bomen, bramen en rotsblokken. Alles moest dus nog aangelegd worden, de weg, plateaus voor de 2 huisjes, modderpoel uitgegraven tot waardige drinkwater bron en het bouwen van 2 houten huizen. We zijn dus begonnen in een tent en caravan. Toen Kevin op bezoek kwam was het huis net bewoonbaar maar nog niet af. We waren dus eigenlijk nieteens klaar om te verhuren, maar deze kans wilden we niet laten schieten. Snel nog de afwerking af maken en een veranda bouwen dus. En wij weer in de tent wanneer ze zouden komen, zodat we het andere huis af konden maken. Had ook wel weer z’n charme.

Op 6 augustus was het zover, het Amsterdamse stel arriveerde met hun 2 haute couture katten in het warme Portugal. De audi was omgeruild voor de duurzamere economische Prius. Gelukkig was de weg net vlak genoeg voor deze airodynamische auto met lage wielbasis. Weer een reden om de weg regelmatig te onderhouden. De katten hadden de reis met luidkeels protest overleefd maar kwamen gelijk in de volgende uitdaging: de portugese zomerhitte. In de eerste week dat ze hier waren stegen de temperaturen tot wel 43 graden. Lig je dan met je noorse boskat bontjas te hijgen voor de ventilator… Gelukkig leek het vrij snel goed gemaakt toen ze hun nieuwe tuin mochten gaan ontdekken. Een paradijs van vogeltjes, muizen, slakken (waar Bonnie schuimbekkend achter moest komen dat je die beter niet op kunt eten) en hagedissen. Hun baasjes vegan, de katten niet bepaald.. Ze leken snel hun plek gevonden te hebben en Syb werd al snel koning van de valei. Syb was zelfs de baas over ons hondje Yula. Dit bleek gelukkig een goede combi te zijn. 2 katten die denken dat ze honden zijn en een hondje die beter met katten kan omgaan dan met honden. Alleen het spelen matchte niet helemaal. Ze probeerden het wel.

Op 1 september was het groot feest in Nelas, het jaarlijkse wijn festival. De dag er voor hadden we net uitgevonden dat ik zwanger was dus wijn zat er voor mij niet in. Ik was de bob dus een goed excuus leek mij. Kevin vond dat ik best 1 wijntje kon drinken als bob, dus na een paar keer dat ene slokje afwijzen heb ik ze toch maar verteld waarom. Voor mij heel bijzonder dat ze de zwangerschap van begin tot eind heel dichtbij hebben meegemaakt. Zeker omdat onze familie ver weg in Nederland en Zweden zitten. Confronterend soms omdat ik zo graag meer samen had willen doen, in de tuin werken of hikes. Maar ook heel fijn dat ik altijd mn verhaal even kwijt kon wanneer ze langs ons terras kwamen lopen. Soms in korte broek met regenlaarzen en handschoenen, gevolgd door 2 luid miauwende katten onderweg naar de tuin, soms met wandelschoenen óf hippe kleding zonder vlekken voor een wandeling die dan heel toevallig op een terrasje met een wijntje eindigde. Naast enthousiasme is genieten ook zeker een keyword voor de 2. Waar wij vooral veel werk zagen in alles, konden zij met veel enthousiame op en top genieten van alles en maakten een feestje van elk kopje koffie of wijntje onder de veranda of ergens in de tuin met mooi uitzicht. Wij konden daar absoluut van leren en maakte ons trots en blij met alles wat we hier gecreëerd hebben.

Zij kwamen hier om het off grid (duurzamere) leven te ervaren en leren hoe het is om in en met de natuur te leven. Dit jaar gaf ze zeker deze ervaring met vele uitdagingen, van bosbranden en geen water uit de bron bij 43 graden, tot hevige stortbuien die de weg wegspoelden 2 maanden later. Maar steeds leken ze daar een positieve ervaring van te maken.
Hun eigen groententuin was ook een wens voor dit jaar. Ze dachten dat ze te laat waren om in augustus nog dingen te zaaien en planten, maar gelukkig zijn de winters hier zo mild dat er 2 seizoenen in een jaar lijken te zitten. Dus gingen ze vol enthousiasme aan de slag met hun uitgekozen plateau om daar hun paradijsje te maken. Waar ik volledig op gevoel tuinier (en wat kennis van mijn opa waar ik mee ben opgegroeid in een enorme groententuin) maakten zij plannen tot in detail met formules berekend hoeveel planten, waar en met welke andere planten samen. De verhoogde plantenbedden nauwkeurig uitgemeten en zelfs de grasmaaier paste op de centimeter op de paadjes tussen de bakken. Om zo vroeg mogelijk in de lente te kunnen beginnen werd er van hout uit eigen tuin een kas gebouwd en al snel stond deze vol met keurig gelabelde trays met uitgetelde plantjes die volgens hun schema op bepaalde tijden gezaaid moesten worden. Leuk om te zien met hoeveel passie ze elke dag voor hun tuin zorgden. En het werkte! Wat een mooi paradijsje hebben ze gemaakt. We oogsten er nog steeds van. Alleen de paadjes zijn wat minder netjes gemaaid en wat onkruid hier en daar mag ook best genieten van die mooie tuin. Of het de berekende schemas waren of de liefde en enthousiasme die ze er in staken zullen we nooit weten… succesvol was het zeker!

Gedurende het jaar hebben ze verschillende vrienden en familie op bezoek gekregen. Altijd spannend wat ze vonden van het gat in de grond dat wij wc noemen, maar het uitzicht won het meestal gelukkig. Leuk om zo een stukje van hun ‘normale leven’ mee te krijgen. Wat is het jaar snel gegaan, zeker de laatste 2 maanden toen ik in de baby bubbel zat. Kevin en Sanne we willen jullie bedanken voor alle steun zoals boodschappen en hulp in de tuin en we missen absoluut onze diner avondjes met diepzee avonturen en de gezellige kopjes koffie en praatjes. We leken heel verschillend te zijn, maar dat leverde juist interessante diepgaande gesprekken op. We hopen dat jullie hebben kunnen halen uit het jaar hier wat jullie zochten en dat het een positieve invloed heeft gehad op het leven dat jullie nu weer terug in de rat-race gaan hebben.

We wensen jullie alle goeds in Nederland en we gaan elkaar zien!